Jarosław Strzelecki (UWM)
Filozofia in silico. Modele deklaratywne.

W naukach biologicznych wyróżnia się między innymi dwie metody prowadzenia badań: in vivo oraz in vitro. Pierwsza z nich etymologicznie znaczy tyle co ,,na żywym”, a donosi się do badań prowadzonych na żywym organizmie. Druga metoda etymologicznie znaczy ,,w szkle”, a polega na prowadzeniu badań poza organizmem. W drugiej połowie XX wieku zaczęto stosować metodę in silico, która etymologicznie znaczy ,,w krzemie”, a polega na badaniach przeprowadzanych za pomocą komputera.

Przez analogię do metody in silico w naukach biologicznych, można zbudować filozofię in silico, która zajmowałby się szeroko pojętą wirtualizacją zagadnień filozoficznych. Wydaje się, że odpowiednią podstawą informatyczną dla tego zadania są dwa paradygmaty programowania: programowanie obiektowe oraz programowanie deklaratywne, w skład którego wchodzi programowanie funkcyjne i logiczne. A językami, które mogą być pomocne, są Python (sprawdzający się w programowaniu obiektowym i funkcyjnym), Haskell (język programowania funkcyjnego) oraz Prolog (język programowania w logice).

Referat będzie prezentacją podstawowych założeń filozofii in silico wraz z przedstawieniem pewnych wirtualnych modelów filozoficznych.

Możliwość komentowania jest wyłączona.