LEMUS
LEMUS
| Pismo pod tym tytułem, wychodzące pod auspicjami Polskiego Towarzystwa Logiki i Filozofii Nauki, nawiązuje do wiekowej tradycji europejskiej kultury logicznej, a zarazem do roli logiki z informatyką w cywilizacji naszego wieku. W szczególności, do kwestii rozstrzygalności (obliczalności) problemów oraz ich rozstrzygania wspomaganego przez komputer. Trzy bohaterki naszego pisma występują na tych obrazkach w towarzystwie trzech wielkich mężów: Arystotelesa, Prisciana i Marka Tuliusza Cycerona. Logika czyli, po scholastycznemu, dialektyka wespół z Arystotelesem (384-322) demonstruje słynny kwadrat logiczny, który nie traci do dziś wigoru, pomagając zrozumieć, na czym polega sprzeczność, a także dlaczego dziedzina logiki musi być niepusta. Priscian z Cezarei (VI wiek, Institutiones grammaticae) był sławnym mistrzem Gramatyki dla scholastyków. Cicero (106-43) tworzy z Retoryką dzielną parę, która wojuje orężem wymowy. (Źródło ilustracji: www.phil.uni-passau.de/histhw/TutSchule/ars1.jpg) Ta trójca (łac. trivium) dyscyplin uczyła średniowiecznych studentów, jak robić dobry użytek z języka, nim się awansuje na kolejny poziom studiów filozoficznych - cztery dyscypliny matematyczne. W naszych czasach mamy płodny mariaż matematyki z naukami o języku. Jego zapowiedzi odnajdujemy w kreślonych inkaustem na pergaminie formułach kwadratu logicznego. Po paru wiekach dostąpią one matematyzacji w algebraicznym warsztacie George Boole'a. (miniatura poniżej, żródło: www.math.uconn.edu). 
Oprawę graficzną tej strony zamykamy schematem komputerowego układu scalonego. Jest to symbol historycznego sukcesu logiki, która pracą dwudziestu przeszło wieków, od Platona i Arystotelesa do Hilberta, Gödla i Turinga, tak znacząco się przyczyniła do powstania cywilizacji informatycznej. 
|