METODOLOGIA NAUK SPOŁECZNYCH 2009/2010 Wykład dla V roku studiów Kierunek Administracja, WSAP w Białymstoku |
KARL K. POPPER, 1902-1994, ur. w Wiedniu, studiował tam matematykę, fizykę, psychologię, filozofię. Pozostawał w inspirującym go kontakcie z polskim logikiem Alfredem Tarskim (pisał: "z filozoficznego punktu widzenia była to dla mnie najistotniejsza przyjaźń całego życia"), a w polemicznym zwarciu był z Kołem Wiedeńskim, głoszącym radykalny empiryzm. Krytykę tego kierunku zawiera jego Logik der Forschung, 1934. W 1949 został profesorem logiki i metodologii nauk Uniwersytetu Londyńskiego. Czołową pozycję w filozofii politycznej przyniosło mu dzieło The Open Society and its Enemies, 1950, zawierające teorię domokracji opartą na idei krytycyzmu oraz wnikliwą krytykę systemów totalitarnych w szczególności komunistycznego. Charakterystyczny dla jego metodologii nauk empirycznych jest postulat krytycyzmu: sprawdzalność hipotezy empirycznej polega na tym, że jest ona falsyfikowalna czyli podatna na falsyfikację (obalenie) na podstawie zdań obserwacyjnych. MOTYWACJA WYBORU TEMATYKI. Skuteczną strategią falsyfikacyjną jest kontrprzykład. Z reguły wymaga on wsparcia przez odpowiednie definicje, trzeba mieć bowiem jasność, co mieści się w zakresach pojęć występujących w tej hipotezie, którą testujemy przez poszukiwanie kontrprzykładu. Taką jasność dają definicje operacyjne (operacjonalizacje). Powołują się one na doświadczalne, łatwe do rozpoznania, wskaźniki posiadania wchodzącej w grę cechy. Toteż zagadnienia kontrprzykładów i definicji operacyjnych znalazły się w centrum uwagi naszego kursu metodologii. Lista z aktualnymi ocenami sprawdzianów.
Zanikanie mitu społecznego Elementarz wiedzy metodologicznej Elementarz wiedzy o definicji O definicjach cząstkowych na przykładzie
pojęcia: państwowy interwencjonizm gospodarczy.
Wiadomości pomocne w pisaniu prac zaliczeniowych.
Występowanie stref korupcji KONWENCJA [OECD, 1997] o zwalczaniu
przekupstwa Rozumowanie matrymonialne Telimeny.
|