Jedną z podstawowych działalności informatyków jest szeroko rozumiane tworzenie programów, realizujących określone algorytmy. Wystąpienie poświęcone zostanie jednemu z najczęściej dyskutowanych problemów ontologicznych związanych z programami komputerowymi, a mianowicie ich dualnej naturze. Jest ona wyrażana stwierdzeniem, nazywanym dwuznacznością Fetzera, że program można rozumieć zarówno jako ciąg instrukcji zapisanych w języku programowania (byt abstrakcyjny), jak i jako proces, czyli wykonanie kodu źródłowego na maszynie fizycznej.
Przedstawione zostaną różne propozycje traktowania programów komputerowych: od bytów matematycznych, poprzez koncepcję programu jako cyfrowego wzorca (stworzoną przez Subera), aż po rozumienie ich jako obiektów quasi-partykularnych (przypominających utwory muzyczne).
Dualna natura programów komputerowych stawia w nowym świetle klasyczne problemy filozofii, takie jak związek pomiędzy umysłem a ciałem czy też podział bytów na abstrakcyjne i konkretne. Programy można bowiem traktować jako obiekty o szczególnym statusie ontologicznym, które nie są ani konkretne, ani abstrakcyjne.